Job 21

1 پسایوبدر جوابگفت:

2 «بشنوید،كلاممرا بشنوید، و این، تسلّیشما باشد.

3 با منتحمّلنمایید تا بگویم، و بعد از گفتنماستهزا نمایید.

4 و امّا من، آیا شكایتمنزد انساناست؟ پسچرا بیصبر نباشم؟

5 بهمنتوجهكنید و تعجّبنمایید، و دستبهدهانبگذارید.

6 هرگاهبهیاد میآورم، حیرانمیشومو لرزهجسد مرا میگیرد.

7 چرا شریرانزندهمیمانند، پیر میشوند و در تواناییقویمیگردند؟

8 ذریتایشانبهحضور ایشان، باایشاناستوار میشوند و اولاد ایشاندر نظر ایشان.

9 خانههایایشان، از ترسایمنمیباشد و عصایخدا بر ایشاننمیآید.

10 گاو نرِ ایشانجماعمیكند و خطا نمیكند و گاو ایشانمیزاید و سقطنمینماید.

11 بچّههایخود را مثلگلهبیرونمیفرستند و اطفالایشانرقصمیكنند.

12 با دفّ وعود میسرایند، و با صداینایشادیمینمایند.

13 روزهایخود را در سعادتمندیصرفمیكنند، و بهلحظهایبههاویهفرود میروند.

14 و بهخدا میگویند: از ما دور شو زیرا كهمعرفتطریقتو را نمیخواهیم.

15 قادر مطلقكیستكهاو را عبادتنماییم، و ما را چهفایدهكهاز او استدعا نماییم.

16 اینكسعادتمندیایشاندر دستایشاننیست. كاشكهمشورتشریراناز مندور باشد.

17 «بسا چراغشریرانخاموشمیشود و ذلّتایشانبهایشانمیرسد، و خدا در غضبخود دردها را نصیبایشانمیكند.

18 مثلسفالپیشرویباد میشوند و مثلكاهكهگردباد پراكندهمیكند.

19 خدا گناهشرا برایفرزندانشذخیرهمیكند، و او را مكافاتمیرساند و خواهد دانست.

20 چشمانشهلاكتاو را خواهد دید، و از خشمقادر مطلقخواهد نوشید.

21 زیرا كهبعد از او در خانهاشاو را چهشادیخواهد بود، چونعدد ماههایشمنقطعشود؟

22 آیا خدا را عِلمتوانآموخت؟ چونكهاو بر اعلیعلیینداوریمیكند.

23 یكیدر عینقوّتخود میمیرد، در حالیكهبالكلّ در امنیتو سلامتیاست.

24 قدحهایاو پر از شیر است، و مغز استخوانشتر و تازهاست.

25 و دیگریدر تلخیجانمیمیرد و از نیكوییهیچلذّتنمیبرد.

26 اینها باهمدر خاكمیخوابند و كرمهاایشانرا میپوشانند.

27 اینكافكار شما را میدانمو تدبیراتیكهناحقّ بر منمیاندیشید.

28 زیرا میگویید كجاستخانهامیر، و خیمههایمسكنشریران؟

29 آیا از راهگذریاننپرسیدید؟ و دلایلایشانرا انكار نمیتوانید نمود،

30 كهشریرانبرایروز ذلّتنگاهداشتهمیشوند و در روز غضب، بیرونبردهمیگردند.

31 كیستكهراهشرا پیشرویشبیانكند، و جزایآنچهرا كهكردهاستبهاو برساند؟

32 كهآخر او را بهقبر خواهند برد، و بر مزار او نگاهبانیخواهند كرد.

33 كلوخهایوادیبرایششیرینمیشود و جمیعآدمیاندر عقباو خواهند رفت، چنانكهقبلاز او بیشمارهرفتهاند.

34 پسچگونهمرا تسلّی باطلمیدهید كهدر جوابهایشما محضخیانتمیماند!»